Kozmik enerji, çocuklarda yetişkinlere uygulandığı şekilde uygulanır. Ancak aralarındaki tek fark, sorunlu durumun kaynağı ebeveynlerde aranır. Çocuklar neredeyse on iki yaşına kadar anneleriyle aynı aurayı taşırlar ve tek bir vücut gibi muamele görürler. Öte yandan karmik yük söz konusu olduğunda, en azından enerjisel olarak babayla daha fazla bağlantılı olabilirler. Ne de olsa, çocukların çakraları potansiyellerini henüz tam olarak geliştirmemiştir, bu nedenle çocuklar hala enerjik olarak ebeveynleri ile özdeşleşirler ve ebeveynleri psiko-duygusal olarak veya başka herhangi bir düzeyde ne taşıyorsa onu gösterirler. Zaten aile üyeleri de sürekli etkileşim halinde olan canlı bir organizma olarak kabul edilir. Çocuklar, açık ve enerjisel olarak “korunmasız” organizmalar olduklarından, bazen ebeveynlerine kadar uzanan sorunları dışa vururlar ya da dışa vurma sorumluluğunu üstlenirler. Başka bir deyişle, biz iyi olmadığımız için çocuklarımız da iyi olamaz. Yani “Anne babalar günah işler, çocuklar acı çeker.” diyebiliriz. Çünkü hiçbir koşulda hiçbir çocuk, ana-baba üzerinde kök neden yoksa, tek başına bir tür davranış veya hastalık gösteremez. Çocuklar, ebeveynlerin enerjik uzantısı ve aynasıdır.
Örneğin, sekiz yaşına kadar sfinkter kontrolünü yani kanal şeklindeki yapıları sararak, kanalı açıp kapatan kas halkası kontrölünü henüz kazanmamış ve geceleri altını ıslatan bir çocuk, muhtemelen 1. çakranın işlevinde enerji kaybına sahiptir ve bu genellikle annenin 1. çakrasındaki benzer problemlerle ilgilidir. Klostrofobi, vertigo gibi özel fobileri olan bir annenin, bu fobileri veya benzerlerini çocuğuna aktarması ve dolayısıyla 1. çakrasını zayıflatması mümkündür.
Bir çocuğun erken yaşta astım şikayetleri başlayabilir, çünkü ya annenin ve genel olarak ebeveynlerinin şu anki hayatındaki sevgiyi sunma şekli sağlıklı değildi ya da doğumundan beri 4. çakrada karmik yük taşıyordu.
Konuşma, dil ve iletişim sorunları sergileyen çocukların, genellikle boğazda konumlanan ve iletişim, kendini ifade etme ve konuşma biçimi ile ilgili olan 5. çakraları düzensiz işliyor demektir. Bu tür işlevlerden sorumlu olan 5. çakra aynı zamanda kendini sevmeyi ve kabullenmeyi de temsil eder, çünkü kişinin kendini ifade etme şekli esas olarak kendi imajıyla ilgilidir. İfade etme sorunları, konuşma güçlüğü ve kekemelik, çocuğun yaşadığı bu durumun tipik örnekleridir. Sonuç olarak, bir çocuğun aurasında tespit edilip yorumlanabilecek bu tür zorlukların fark edilmesinin çeşitli nedenleri olabilir. Belki çocuk, kendini ifade etme konusuna ilişkin aile karması taşıyordur. Belki de ebeveynleri, çocuklarının farklı cinsiyette olmasını beklemiş ve bu hayal kırıklığını çocuklarına aktarmıştır. Kaldı ki bu çocuk kendi enerji-bilgi alanında ve özellikle 5. çakranın boyutunda kendini kabul etmeme bilgisini taşıyordur.
Öğrenme güçlükleri yalnızca bilgiyi alma, geliştirme ve kaydetmedeki güçlüklerdir. Disleksi gibi öğrenme güçlüğü çeken çocuklar, neredeyse her zaman ebeveynleri arasında büyük bir manevi mesafenin olduğu bir ortamda büyürler. Çoğu zaman anne-babalar arasında zayıf işbirliği olduğu gibi çocuğun beyin yarım küreleri arasında da zayıf bir işbirliği oluyor ve çocuk bilgiyi almakta zorluk çekiyor veya bunu reddediyor.
Her çocuğun kendine özgü zorlukları ne olursa olsun, kozmik enerji aracılığıyla iyileşme süreci yetişkinlerle aynıdır. Çocuğun becerilerinin ve zorluklarının eksiksiz bir değerlendirmesi, biyo-enerji durumunun etkilendiği çocuğun ve ebeveynlerin aura fotoğrafları gibi önce gelir. Kozmoenerji bütünsel bir yöntemdir ve semptomları değil, sorunların temel nedenini hedefler, bu nedenle önemli ve uzun vadeli sonuçları vardır. Çünkü belirli semptomların ortadan kalkması, daha derin bir sorunun kökten iyileşmesi anlamına gelmez. Konuşma güçlüğü olan bir çocuk, daha sonraki yaşlarda tiroid bezi sorunları, akne, ses tellerinde polipler veya 5. çakra tarafından yönetilen diğer durumlarla karşılaşabilir, çünkü tüm bu bildirim belirtilerinin nedeni hiçbir zaman ortadan kaldırılmamıştır.
Aile enerji sisteminin temellerini oluşturduğu için çocuğun her iki ebeveyninin de terapiye katılması gerekir. Yani hiçbir koşulda terapiyi çocuğa odaklamamalıyız. Aksine çocuğa değil, sadece anne babaya müdahale etmek gerekir. Çocuklarımızı suçlamak yerine onların her davranışının, her hastalığının arkasında nelerin daklı olduğunu anlamaya çalışalım.
Bu yazı Kozmik Enerji Şifacısı Olga Mardaki’nin cosmoenergetics.gr de yayınlanan yazısından çevirilmiştir.
Bir yanıt bırakın